Teraz nic już z tej osady nie zostało, Central Park w tym miejscu to kilka sztucznie usypanych, łagodnych wzniesień. W roku 1825 właściciele terenu między dzisiejszą West 82 i 89 Street podzielili go na 200 działek. Pierwszą zakupił 25 letni czyściciel butów- do dziś egzystujący w NYC zawód- za $125 i zbudował niewielki, drewniany dom dla swojej rodziny. Po nim przyszli następni i w ciągu pięciu lat było tych gospodarstw już 10, przy czym bogatsi kupowali po kilka działek, żeby budować także pod wynajem. Po dalszych 20 latach domów mieszkalnych było już 50. Pojawiły się też sklepiki, warsztaty rzemieślników, kościoły trzech wyznań oraz szkoła i cmentarz. Mieszkańcy mieli przydomowe ogródki, hodowali zwierzęta. Osada zyskała nazwę Seneca Village.
Osiedlali się tam imigranci z Irlandii i kilku z Niemiec, ale większość to byli Afro-Amerykanie i jak wynika z ewidencji z tamtych czasów, powodziło im się lepiej niż w innych partiach miasta. Niewolnictwo w stanie New York zostało zniesione w roku 1827, a więc 34 lata przed rozpoczęciem Wojny Secesyjnej między stanami Północy i Południa, ale to nie znaczy, że czarnoskórzy obywatele nie byli dyskryminowani. Na przykład, żeby móc głosować, czarnoskóry mężczyzna musiał udowodnić, że jest właścicielem posesji lub gruntu o wartości minimum 250 -ówczesnych- dolarów, co znakomicie ograniczało ilość wyborców. O głosowaniu kobiet nie było mowy, bez względu na kolor, to przyszło dopiero w 1920 i łączyło się z mnóstwem utrudnień. Mieszkający w Seneca Village w większości posiadali prawa własności do swoich działek i domów i zarabiali więcej niż czarnoskórzy mieszkańcy innych dzielnic. Kiedy zarząd miasta zdecydował, że w samym środku Manhattanu powstanie park, tereny Seneca zostały od właścicieli przymusowo odkupione na mocy ustawy, która zezwalała na rekwirowanie prywatnych terenów, jeśli miało na nich powstać coś do użytku publicznego. W tym czasie mieszkało tam już ponad 1600 osób. Musieli ostatecznie opuścić swoje domy przed końcem 1857.
Seneca Village została zrównana z ziemią. Tak zresztą zrobiono z całą resztą terenów przeznaczonych na Central Park. Każdy pagórek, strumyk, dolina, każde drzewo, wszystkie jeziora, kamulce i głazy są tworem projektantów i zostały utworzone na oczyszczonej ze powierzchni. Rodzaj dekoracji.
Kiedy kilka lat temu o Seneca Village przypomnieli sobie historycy z Columbia i NYU, ekipa archeologów odkopała jedynie fragmenty chińskiej porcelany, metalowy czajnik, kamionkową butelkę i fragment dziecięcego buta. Instalacja w Metropolitan Museum of Art zatytułowana „Before Yesterday We Can Fly: An Afrofuturist Period Room” jest więc czystym wyobrażeniem, fantazją na temat tego, jak wyglądałaby chata w Seneca Village w ciągu kolejnych lat, przy czym różne czasy występują tam jednocześnie. Każdy wyimaginowany artefakt jest opisany, a dodatkowo można poznać historię tej osady i jej mieszkańców.
Adresy i informacje dla turystów:
* Metropolitan Museum of Art
1000 5th Ave, wejście główne- na zdjęciu powyżej w czasie gdy było zamknięte z powodu pandemii- na wysokości 82 Street.
Dojazd: metro 4, 5 do 86 Street, metro 6 do 82 lub 86 Street.
Każdy autobus zatrzymujący się między 82-86 Street.
Otwarte:
– w piątki i soboty od 10 rano do 9 wieczorem
– w środy nieczynne
– w pozostałe dni od 10 rano do 5 wieczorem.
Rezerwacji- dzień, godzina- dokonuje się na stronie internetowej MET.
Bilety:
– obecnie jedynie mieszkańcy NY oraz uczniowie i studenci dwóch sąsiednich stanów- NJ, CT- mają możliwość zapłacenia za bilet “wedle uznania” i robią to w kasach. Mogą także zaprosić swoich gości. Inne bilety: – normalny: $25
– dla seniora: $12
– dla ucznia/studenta: $12
Wszystkie te bilety można kupić w automatach, dowody potwierdzające wiek i legitymacje szkolne/studenckie okazuje się przed wejściem na sale wystawowe.
Osoby towarzyszące inwalidom na wózkach wchodzą bezpłatnie.
Membership: najtańsza opcja aktualnie to $110 i uprawnia do wejścia przez cały rok bezpłatnie posiadaczowi tej karty plus jeden gość.
Inne:
– przed wejściem do budynku sprawdzany jest dowód szczepień i ID.
– w całym budynku obowiązują maski.
– rezerwacja, w odróżnieniu od innych muzeów, jest bardzo prosta. Między nami mówiąc, nikt jej nie sprawdza, to dżentelmeńska umowa, natomiast ułatwia pracownikom muzeum rozplanowanie ruchu i ogranicza kolejki i wyczekiwanie przed wejściem. Ciągle obowiązuje dystans socjalny, więc ilość zwiedzających jest ograniczona.
– ze względów oszczędnościowych nie ma chwilowo szatni, informacji oraz dużej ilości folderów. Mapa muzeum jest wydawana wraz z biletem.
– kafeteria i kawiarnie są już czynne.
* Seneca Village
– West Side, pomiędzy 82nd- 89th Street Teren na którym stały niegdyś zabudowania wioski jest od trzech lat oznakowany i opisany.
aRa
